![]() |
Ideeën en bemoedigingen voor gewonde helpers
verbonden met een heelmakende God |
Je laten koesteren door God |
De onmacht van ons mensen en de macht en liefde van onze hemelse Vader.
Dat is wat me steeds weer opvalt, zowel in mijn
eigen leven als dat van velen met wie ik een stukje samen op mocht lopen.
Zelf kunnen we ons leven nauwelijks veranderen; God kan en wil dat wel, als we
ons hart naar Hem uitstrekken.
In Jesaja 54:10 noemt God Zichzelf Israëls Ontfermer - in het Hebreeuws: hun
Merachem. Dat woord is afgeleid van het woord voor baarmoeder,
racham. Zoals een moeder via de baarmoeder haar kind beschermt, koestert
en voedt, zo wil God ook ons koesteren en voeden met Zijn liefde. We hebben
dat nodig, ons hart naar Hem uit te strekken en ons zo door Hem te laten
koesteren en voeden – zowel in ons denken als in ons gevoelsleven.
Alleen dát zal ons hart van binnen uit blijvend veranderen.
Alleen Zijn warmte kan alle pijn en kou van nare ervaringen uit ons hart
verdrijven. Dit is zodoende ook essentieel voor blijvende verandering in ons
leven en geestelijke groei.
Jezus zegt in Johannes 15 dat we alleen vrucht kunnen dragen als we in Hem
blijven. Hij hanteert de metafoor van de ranken die verbonden moeten zijn
aan de wijnstok.
Ook daar dat beeld van ‘zijn in Hem’ en ons helemaal door Hem laten voeden.
De twee beelden sluiten goed op elkaar aan.
Hoe doen we dat concreet? Hoe laten we ons koesteren en voeden door onze hemelse Vader? David zegt in Psalm 27:4:
„Eén ding heb ik van JaHUaH gevraagd, dit zoek ik: dat ik mag wonen in het huis van JaHUaH, al de dagen van mijn leven, om de liefelijkheid van JaHUaH te aanschouwen, en om te onderzoeken in Zijn heiligdom/ paleis.”1
Daarvan leer ik dat hij zegt: ik wil graag veel tijd doorbrengen in Gods tegenwoordigheid. Hij noemt daar twee dingen bij: het ene is onderzoeken - we mogen de Bijbel lezen, onderzoeken wat er bedoeld wordt en wat God daar doorheen tot ons persoonlijk wil zeggen. Dat is vooral voeding voor ons denken. Maar er is nóg iets, en dát noemt David zelfs als eerste. Dat is: om Gods liefelijkheid te aanschouwen. Dat is geen proza, dat is poëzie. Dat is gewoon gaan zitten en gaan genieten van wat je al gemerkt hebt van Gods liefde en goedheid in je leven. Dat echt binnen laten komen. Dat is voeding voor ons hart en voor ons gevoelsleven. Voor beide mogen we tijd nemen. God zal dan in liefde ons hart en leven veranderen.
Noten
1 | De namen in de Bijbel hebben betekenis. Daarom
translitereer ik ze zorgvuldig, zodat ze herkenbaar blijven. Vooral de
glorierijke Naam van God geef ik hier zo goed mogelijk weer vanuit het oudste
Hebreeuwse origineel, in plaats van een vervanging als HEER(E) te gebruiken.
Voor meer achtergrond informatie zie:
Voor wat betreft de gebruikte transliteraties en uitspraak van deze en andere namen zie ook: ‘Namen in de Bijbel (1) – Inleiding’, kort Hallelu-JaH! artikel, 2014-07-18; en de rest van die artikelen-serie. |
Hieronder enkele relevante webartikelen, ook hier op www.12accede.nl .
André H. Roosma, ‘We geven door hoe verbonden we zijn - (On)verbondenheid als bepalende en verklarende factor in de doorgifte van geestelijke (on)gezondheid’ (een verkorte versie is verschenen in het kwartaalmagazine Promise).
———, ‘Drie verhalen’.
———, ‘Gelukkig zijn zij, die...’.
———, ‘Gewonde genezers’.
———, ‘Verandering in ons leven’.
En op www.Hallelu-JaH.nl :
———, ‘De rijkdom van de Titel אֵל רַחוְּם -
’El Rachum’.
Voor meer informatie, of uw reactie op het bovenstaande, kunt u contact met me opnemen via e-mail: andre.roosma@12accede.nl.
home | ![]() | of terug naar de artikelen index |